[zaloguj się]
[pdf]

FILOZOFOWAĆ (6) vb impf

philozoph- (4), filozof- (2).

Wszystkie o oraz a jasne.

Fleksja
inf filozofować
indicativus
praes
sg pl
3 filozofuje filozofują
conditionalis
sg
1 m bych filozofowåł

inf filozofować (1). ◊ praes 3 sg filozofuje (3). ◊ 3 pl filozofują (1). ◊ con 1 sg m bych filozofowåł (1).

Sł stp brak, Cn s.v. filozofija, Linde XVII – XVIII w.

Zajmować się filzofiją, zapuszczać się w uczone dociekania; philosophari Cn [philosophor ‒ uczę się, pilnuję nauk, staram się o mądrość Mącz 298a] (6): BielŻyw 41; Szczęśliwe ſą Króleſtwá one/ w ktorych álbo Philozophowie kroluią/ álbo Krolowie philozophuią. OrzRozm A2; CzechEp 302; Ná on czás Ariſtoteles kwóli ſwému Alexándrowi Mácedońſkiému: á teraz kwóli Alexándrowi Królowi Polſkiému Legiſlator Philozophuie. SarnStat 111, 4.

filozofować o czym (1): O cżym iáko filozofuie X. K. wſpomináć niechcę CzechEp 298.

Cf FILOZOFOWANIE

TZ