[zaloguj się]
[pdf]

FIRKIEN (2) sb m

Fleksja

N sg firkien (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (błędnie fiirk).

Właściwie Vierchen, Vierken, podatek nazwany od monety pruskiej bitej pod koniec XIII w. (2): A inſzé wſzyſtki y kożdé z oſobná bránia iákokolwiek názwáné/ od Kupców Ziem Króleſtwu Polſkiému Wielkiému Kśięſtwu Litewſkiému y inym Kśięſtwam poddánych/ á tám zrodzonych/ w Ziemiách Miſtrzowi y Zakonowi poddánych/ á oſobliwie wyćiągánié/ któré zową Lobegal y Fijrkien/ żadnym obycżáiem ná potym niech nie będźie wyćiągano. SarnStat 1075 [idem] 1111.

AKtt