[zaloguj się]
[pdf]

FLACYJAN (2) sb m

Pierwsze a jasne; -ån- (1), -an- (1) WujJud (1 : 1).

Fleksja
pl
N flacyjåni
G flacyjan(o)w

pl N flacyjåni (1). ◊ G flacyjan(o)w (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zwolennik nauki teologa protestanckiego Macieja Flaciusa (zwanego Illyricus, właściwie M. Vlacich), żarliwego obrońcy czystego luteranizmu wobec zwolennikow Melanchtona (2): To tedy y Lutrá y wiernych vcżniow iego Fláccyánow nie chwálić ále gánić muśićie WujJud 109v; one ſáme [różne odszczepieństwa] káżde zoſobná ſwemi właſnemi przezwyſki ktorych ſie záprzeć niemogą/ ſą názwáne. (iáko Luterani/ Kálwiniſtowie/ Fláccyani/ Trydeyte. etć.) WujJud 116v.

AKtt