Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: FLADROWATY

Następne hasło: [FLAFR] »

FLADROWY (2) ai

Fleksja

N pl subst flådrowé (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „flader” ‘gatunek cennego drewna Stolarskiego’; z tego drewna uczyniony lub zdobny wzorem jego słojów (2)

Przymiotnik od „flader” ‘gatunek cennego drewna Stolarskiego’; z tego drewna uczyniony lub zdobny wzorem jego słojów (2): Wſzytko to twoie właſné/ y fladrowé ſtoły PudłFr 16; nie mię nie vćieſzą śćiány mármórowé/ Ani ſercá przydádzą y ſkrzynie fladrowé. PudłFr 72.