[zaloguj się]
[pdf]

[FORYTARCZYK sb m

Fleksja

I sg forytårczykiem.

Sł stp brak, Cn s.v. forytarz, Linde bez cytatu s.v. foryś.

Dem. od „forytarz”; człowiek niesłusznie faworyzowany albo: jadący przed orszakiem pańskim, foryś; aurigae adiutor Cn: Gdźie tákowéy rády v panow niémáſz/ tám widźimy co ſie dźieie/ iákié ludźie ná vrzędy forytuią/ iáko ludźie godni y domów zacnych leżą/ iáko nikczemni ludźie powſtáią. A nie dźiw: iákowi bowiém ſámi ſą/ tákowé téż forytuią/ y to pokázuią/ że lepiéy bydź Guzmanem iákim álbo forytarczykiem/ niż godnym Rotmiſtrzem Hetmánem/ álbo człowiekiem vczonym. CerGór 41.]

FP