[zaloguj się]
[pdf]

FOSZKARZ (1) sb m

Fleksja

I sg foszkårz(e)m.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Człowiek wykrętny, obłudny, oszust: PIęknie ći Gárnyſzowie do ludzi ſie gárną, Odrzućili ná ſtronę precż obłudność márną/ Nie ważą nád pocżćiwe tu nic záchowánie/ Iuż wſzytki zacne ſpráwy kupiſz v tych tanie/ Tylko też z vprzeymoſcią miey ſie ku nim bráćie/ Poznáią cie foſzkarzem wſtyd mię będzye zá cie/ Trzebá to więc premądre [!] chceſzli ich oſzukáć/ Iák mnimam w to nie tráfiſz muśiſz ták pokukáć. PaprPan E3v.

TG