[zaloguj się]

FRYJOR (1) sb m

Fleksja

A sg fryj(o)r.

stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) i XVIII w.

Wiosenny spływ Wisłą, zwłaszcza do Gdańska (z niem. Frühjahr): Owo ieſt mátká w ktorey ieſt nurt głowny/ Tędy ieſt drogá/ tędy frocht wárowny. Láchą názwano owę drugą drogę/ Wiślną odnogę. Y tą ná Fryior pływáią Rotmáni/ Poki gośćinna wodá bierze ná ni: Proſtuią drogę/ záchodzą Sternicy/ W ocży ſámicy. KlonFlis F2.

TG