[zaloguj się]
[pdf]

FRYMARCZNIK (3) sb m

a jasne.

Fleksja
sg pl
N frymarcznik frymarcznicy

sg N frymarcznik (2). ◊ pl N frymarcznicy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Handlarz, przekupień zajmujący się handlem zamiennym; auctionarius BartBydg, Murm (3): Auctionarius, ffrymarcznyk, mercator, qui res suas auget BartBydg 16b; Murm 186; Intertrimentum [...] ſzkodá miedzy dwiemá ná obie ſtronie/ yáko gdy ſie dwá frimárcznicy zeydą á da yeden drugiemu złego á nábedzie gorſzego álbo tákowegoſz. Mącz 173a.

MB