[zaloguj się]
[pdf]

FUNCIK (1) sb m

Fleksja

G sg funciku.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. w innym znaczeniu.

Dem. od „funt” ‘jednostka wagi – w odniesieniu do jednostek używanych w Biblii’:
W przen: á komuby mogł/ á cżymby mogł/ áby ſie s funćiku ſwego od Páná ſwego nádánego káżdemu záchował RejZwierc 101.

Cf FUNTEK

WG