[zaloguj się]
[pdf]

FURFANT (1) sb m

Fleksja

I pl furfanty.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Człowiek nieodpowiedzialny, mało wartościowy moralnie, skłonny do oszustw i krętactw: PIſarz kthoryby nápiſał nieſłuſzny Zapis albo Liſt/ rękę tráći/ [...] A gdźieby sfáłſzował Kſyęgi Mieyſkie/ sſtawa ſye bezecnym/ y krzywoprzyſyężcą [...] TV ſye godźi nieco powiedźieć o niedbáłoſći ktora ieſt w wielu Miáſteczkach/ iże Ráyce z Woythem y s Przyſyężniki/ Piſárſkie mieyſce ludźmi ktemu nieſpráwnymi záſadzáią/ iáko Klechámi álbo opiłymi Furfánty ſzk[odn]ymi: nie rozumieiąc co ná Piſárzu zależy GroicPorz d4v.

KK