[zaloguj się]
[pdf]

FURMANIĆ (2) vb impf

a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 furmanię
3 furmani

praes 1 sg furmanię (1). ◊ 3 sg furmani (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Być furmanem, trudnić się przewozem; aurigare Mącz; factitare, facere vecturam, vecturis vivere, vellaturam facere Cn (2): Myeſchka yeſzcze y dziſz then pawel wlowiczu a furmany LibMal 1548/140; Aurigo Furmánię. Furmáńſtwem ſie obchodzę. Mącz 21a.

Formacja współrdzenna: przefurmanić.

KK