Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 1. FUS

Następne hasło: [FUSFEL] »

2. [FUS sb m

Fleksja

	sg	pl
G	fusu	fus(o)w
A		fusy

sg G fusu. ◊ pl G fus(o)w. ◊ A fusy.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Podstawa, podmurówka, na której stawia się piec, konieczna do zabezpieczenia podłogi przed działaniern żaru paleniska (z niem. Fuss)]

Podstawa, podmurówka, na której stawia się piec, konieczna do zabezpieczenia podłogi przed działaniern żaru paleniska (z niem. Fuss): a pictura phusu sub fornace [...] a decoloratione trium pedum sub tribus fornacibus Wawel 126; a reformatione fussow sub fornacibus Wawel 162; fusy ad fornaces et muri wyfflykowal RachBudZam 83.]