[zaloguj się]
[pdf]

GALIĆ (9) vb impf

inf z tekstu nieoznaczającego å, w pozostałych formach a pochylone.

Fleksja
inf g(a)lić
indicativus
praes
sg pl
3 gåli gålą

inf g(a)lić (1). ◊ praes 3 sg gåli (6). ◊ 3 pl gålą (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Podawać piłkę w grze; praebere pilam Cn (1):
Przysłowie: Cretaeus, Idem Cretisare cum cretensi, Proverb. S oſzuſtem á łgarzem łżą ſie obchodźić/ Też/ yáko galą táko biyą/ bywa mowiono. Mącz 68c.
2. Działać na korzyść, powodować korzystny skutek; suffragari alicui, velificari honori alicuius Cn (8):

galić komu (6): Pátrzże záśię Doktorá iák receptą ſzali/ Zmowi śię z Aptekárzem czárt pogánu gali. BielSat B3v [idem] BielRozm 12. Cf »sobie galić«.

galić co (1): Bowiem cnotá dla ſiebye iście nie dla chwały/ Ma być od nas ſzukaná/ bo thá záwżdy gali/ Y powagę y zacność y pocżćiwą ſławę/ A wſzytko ſie Więc ſporzy kto ſie z nią wda w ſpráwę. RejWiz 91v.

Zwroty: »na swe skrzydło galić« (2): RejJóz L3y; Wſzyſcy dziś ſobie ná ſwe ſkrzydłá galą/ A choć wſzytko zle przedſię ſobie chwalą. RejZwierc 223.

»sobie galić« (4): Gdy zły kogo chwali/ ſobie gali. BierEz S; RejJóz I; Wey wey/ weiſze toć mędruie Nas oczyeċ prawie blaſnuie. [...] Iakoć ſobie vmie galiċ Tego Laſkibozei żbawiċ. RejKup Mv; RejZwierc 223.

Formacja wspołrdzenna: nagalić.

MM