« Poprzednie hasło: [ADYJACENTA] | Następne hasło: ADYJAFORYSTA » |
ADYJAFORA (4) sb indecl pl t
Adia- : Adiå- (2 : 2); a w wygłosie oraz o jasne.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Rzeczy obojętne, drugorzędne z punktu widzenia religii, term. stoicki [adiaphora, indiferentia ‒ wczesnie, ani dobre ani złe, co ani pomaga ani zawadza Mącz 3c; obostronny ‒ adiaphoros Cn] (4): Obrázy chwale duchownejniewádzą/ y owſzem pomagáią. Obrázy nie ſą Adiáphorá. WujJud Mm8, 208, 208v; A przeto gdy tákowe Adiaphorá (to ieſt wolne ku vcżynieniu rzeczy) bywáią ćiągnione do wyznánia wiáry/ iuż nie ſą w ty cżáſy w wolnośći náſzey. WujJudConf 208.
TG