![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [AFEKTY] | Następne hasło: [AFIRMOWAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
AFIRMATYWA (2) sb f
Wszystkie a jasne.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | afirmatywa |
| G | afirmatywy |
sg N afirmatywa (1). ◊ G afirmatywy (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
fil. Twierdzenie, zdanie twierdzące [affirmativa Łac śr] (2): bo co Ignácyus piſze/ negátiwę: neque in tres vnius eiusdemque honoris etc. To K. K. po polsku wykłádáiąc/ áffirmátywy vżywa: we trzech iednákiey cżći. NiemObr 123, Quicunque [...] non ieiunauerit [...] ipſe est christi interfector [...] w drugich exemplarzách affirmatiua ſtoi: quicunque ieiunauerit NiemObr 124.
KK