[zaloguj się]
[pdf]

GARBOWAĆ (2) vb impf

Fleksja

3 sg praes garbuje (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Wyprawiać skorę; depilare Cn [kogo, co] (2): Dał go [osła] Bog do Rymárzá/ vźrzał on gárbuie/ Oſlą ſkorę ná wywrot/ bárzo ią nicuie. RejZwierz 121.
Przen: Nękać (1): Ale iſczie theras febra Garbuie cię miaſto ſrzebra. RejKup f4v.

Synonim: gorować.

MM