[zaloguj się]
[pdf]

GASIĆ SIĘ (4) vb impf

się (3), sie (1).

a jasne.

Fleksja
inf gasić się
praet
sg
3 n gasiło się
conditionalis
sg pl
3 m by się gasił m pers
n subst by się gasiły

inf gasić się (1). ◊ praet 3 sg n gasiło się (1). ◊ con 3 sg m by się gasił (1). ◊ 3 pl subst by się gasiły (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Być tłumionym (o ogniu, świetle); tu przen: niszczyć się, osłabiać się, uciszać się (4): Ná ten wielki a nádewſzytki/ ná ktorych ſię odſzcżepieńſtwo Greckie gáśiło/ náznácżnieyſzy Synod/ dobrowolnie á ſwym ſumnienim przyćiśnieni Grekowie przyiáchali SkarJedn 267; Potrzeby też wnetrzne ipsum exigunt, aby się tenogien corychley gasił ktory się zarzy abadueisars. ActReg 21.

gasić się czym (2): KromRozm I P; iſz gdy P. Bog rozwiąże tęn węzeł śmierćią iednego/ żáłośc ſię towárzyſzá mocnieyſzym z chrjſtuſem ſpoienim y wolnośćią do słuſzbj iego/ więtſzą gáſić ma. SkarŻyw 143.

Formacje współrdzenne: ugasić się, zagasić się, zgasić się.

HG