« Poprzednie hasło: [GĘSZCZENIE] | Następne hasło: GĘŚCIĆ » |
GĘŚ (149) sb f i m
f (148), m (1); f : m RejZwierc (16 : 1).
-ę- (127), -ą- (15), -e- (4), -a- (3).
sg | pl | |
---|---|---|
N | gęś | gęsi |
G | gęsi | gęsi |
D | gęsi | gęsióm |
A | gęś | gęsi |
I | gęsią | gęsi(a)mi |
L | gęsi | gęsiåch |
sg N gęś (39). ◊ G gęsi (2). ◊ D gęsi (3). ◊ A gęś (26). ◊ I gęsią (3). ◊ L gęsi (2). ◊ pl N gęsi (19). ◊ G gęsi (23). ◊ D gęsióm (3); -óm (1), -(o)m (2). ◊ A gęsi (27). ◊ I gęsi(a)mi (1). ◊ L gęsiåch (1).
Stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.
Tłumaczenie czeskiego nazwiska „Hus” (1): Ták iáko y o onym mężu ſwiętym o Ianie Huſie powiedáli/ czo ſie Polſkim ięzykiem Gęſią wykłáda/ iż mowił gdy gi tráćić miano RejAp 94.
W połączeniach szeregowych (32): Eżop ná targ ſie pośpieſzył/ Kur y gęśi koſz nákupił BierEz C4v; FalZioł V 63v; Temu day gęś/ temu kokoſz RejRozpr D4v; UstPraw D2v; Miedzy ptaki widźieliſmy Gołębie/ Kácżki/ Gęśi/ więtſze niż v nas BielKron 441 v, 401v, 444; Mącz 260d; SienLek 6v, 7; RejZwierc 27v, 245v, Aaav; CzechRozm 130v; ZapKościer 1583/54; Vrzędnik ná Páńſki przyiazd ma mieć chleb chędogi/ [...] kápłuny w klatkách tłuſte/ gęśi/ kury/ drwá ſuche łońſkie GostGosp 24; Pan ktory chce dobrze żyć/ ma mieć Myśliwcá ná kuropátwę/ ćietrzewiá/ żorawiá/ gęś/ y ná inſzego ptaká ku żywnośći należącego GostGosp 152, 16, 40, 70, 72, 108 [2 r.] (11); SarnStat 303, 901, 903; PaxLiz B2v; Bowiem Lis iuż ſię chorym, iuż ſię martwym kłádzie: Iednák to cżyni kurom y gęśiom ná zdrádzie. KlonWor **5, 25.
W porównaniach (17): Zaſz tákich nie widamy co ſie ożeniáią/ Iáko gęśi ná wioſnę ták ſie odmieniáią. RejWiz 56v, 39; RejFig Ee2v; Palmipes, Płáskonogi yákoby gęś. Mącz 274a, 146a [2 r.]; Leż záwżdy chodzi by Gęś oſzemłána/ A prawdá iáko krolewná vbrána. RejZwierc 216, 20, 142, 146, 157 [2 r.], 218, 246v, 250; ReszPrz 67; Calep 456b.
Tytuł (prawdopodobnie zaginiony utwór M. Reja) (1): Piſał też dla dobrych towárzyſzow diálogi rozlicżne/ Koſterę s pijánicą/ [...] Gęś s Kurem. RejZwierc Aaav.
W charakterystycznych połączeniach: gęś młoda (2),nadziewana (2), pieczona (2), tłusta (5), warzona; nadziać.
»gęsi paść« (2): ZapWar 1529 nr 2352; I knafflik ſrebrni theſz mu vkradl od ſuknye. Alye gi theſz zgubill gąſſi paſſacz LibMal 1547/127.
»skubać (a. skuść) gęś; gęś oskubiona« [szyk zmienny] (2; 2): Wezmi kota tłuſtego á odrzy gi/ włoż tak czałkiem w gęs oſkubioną FalZioł V 112; RejKup d2v; Wolę też ſkuść z drugiemi Gęś á łupić Owcę. RejZwierc 245v, 157.
»gęś tuczyć« (1): Offae etiam, Ciáſto którym kury álbo gęśy tuczą. Mącz 260d.
»dzika gęś« = anser segetum Becht. (Rost) [szyk 2 : 1] (3): Dzika gęs tak długo trwa iż też nos wſzythek ſobie aż do ſamych ocżu przegryza á mienią iż do piąci ſet lath żywa może być. FalZioł IV 18b, IV 18b; Gąſká/ błáznuy ty przedśię: imię twé nie zginie/ Póki dźika/ y ſwoyſka gęś ná świećie ſłynie. KochFr 131.
»polna gęś« (1): Oſtatek zimy pocżąwſzy około Gromnic aż blisko ku Wielkiey noci ſtale zima poſtoi/ tak nam polna gęs w dźień ſwię. Marcina na grzbiecie ſwym pokazowała. LudWieś B.
AL