[zaloguj się]
[pdf]

GIERMAK (14) sb m

jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N giermåk
G giermåka giermåk(o)w
A giermak
L giermåku

sg N giermåk (8). ◊ G giermåka (1). ◊ A giermak (3). ◊ L giermåku (1). ◊ pl G giermåk(o)w (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Długi męski ubiór zapinany na pętlice i guzy, przeważnie z kołnierzem futrzanym, noszony także przez kobiety; epomis plebeia, epitogium plebeium, vestis talaris vulgi in publicum prodeuntis Cn (13): Item themvſz drugą suknya vkradl gyermak czvikowſky ze ſrebrem LibMal 1544/79, 1546/118; Giermak Atlaſu cziemnodzikiego s ſtroką zlotą ze ſrebrem, sobolmy podsziti zbobrem WyprKr 79v, 79v, 80, 80v, 81, 81v [2 r.]; Sczęśliwé czáſy/ kiedy giermak ſzáry Był ták poććiwy/ iáko ty dźiśieyſzé Iedwabné bramy co raz koſztownieyſzé KochFr 104; WyprPl Bv; Vpátruie/ gdźie pląſze rękomá ná trećie Zydowin vſzárgány w płáſkátym bierećie/ Cżerwonołby/ w giermaku/ y zgárbátym noſem KlonWor 78.
W przen (1): Wdźiey giermak Plaućie, zwlokſzy ſię z ſwey togi, Zzuy ſwe, wzuy boty kowáne ná nogi: I móẃ po Polſku, áby zrozumieli Náſzy CiekPotr )?(3.
2. Szata noszona przez senatorów (1): Latusclavus – Giermak ſenatorski. Calep 586a.

Cf JARMAK

AL