Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 2. GLEJT

Następne hasło: GLEJTNIK »

GLEJTA (2) sb f

Fleksja

N sg gl(e)jta (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Znaczenia

1. Antymon, kruchy białawy metal (1)
2. Prawdopodobnie zanieczyszczenie odchodzące przy topieniu srebra lub złota (z niem. Glätte) (1)

1. Antymon, kruchy białawy metal (1): Stibium – Alabaſter: item, gleita. Calep 1005b.

2. Prawdopodobnie zanieczyszczenie odchodzące przy topieniu srebra lub złota (z niem. Glätte) (1): Ochra – Zołtawi iako gleita. Calep 722b.

Cf GLEJT