[zaloguj się]

GŁUCHO (2) av

o jasne.

stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) – XVIIIw.

Niejasno, niezrozumiale [o wywodach mówionych lub pisanych] (2): Trzeći ieſzcże/ ktorzy głucho iákoś o tym vrodzeniu przedwiecżnym ſyná Bożego z iſtnośći Bożey mowią CzechRozm 12v; y o ſpráwách ich ták głucho piſzą/ że w téy rzeczy niewiádomość tylko ſwoię [...] okázuią. KochCz A4v.

MM