![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: GNANY | Następne hasło: [GNAROWAĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GNAROWAĆ (1) vb impf
Fleksja
3 sg imp niech gnaruje.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII(XVIII) w.
Zapewniać sobie środki utrzymania (z niem. generen, nähren) [co]: A pięć złotych ná ſtráwę páchołkowi doſyć/ Niech nie wſzytko kupuie/ może co vprośić. Da mu ſie téż legumin/ to tego owégo/ Oſtátek niech gnáruie wedle zdánia ſwégo. WyprPl A2v.
Cf [GNAROWAN], GNAROWANIE
MM