[zaloguj się]
[pdf]

GNOJNIK (1) sb m

Teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg pl
G Gnojnika
A gnojniki

sg G Gnojnika. ◊ [pl A gnojniki].

Sł stp, Cn brak; Linde XVI w.; poza tym XVIII w. w innych znaczeniach.

1. [Miejsce, wyrzuca się nieczystości, z których ma powstać nawóz:
Szereg: »gnojnik abo gnojewisko«: Piſze też tak Varro yż przi folwarku nalepiey mieć dwa gnoiniki abo gnoiewiſka Cresc 1549 81 (Linde).]
2. n-loc: pośćinano [...] o złodzyeyſtwo/ Mikołáiá s Turze y z brátem ſtrycżnym z Gnoyniká. BielKron 394.

Cf GNOJEWISKO, GNOJOWNIA, GNOJOWNICA

KW