Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [GOMOŁO]

Następne hasło: GOMON »

GOMOŁY (6) ai

Teksty nie oznaczają ó (Cn pierwsze o pochylone, drugie jasne).

Fleksja

sg
m	N	gomoły	f	N	gomołå	n	N
	G			G			G	gomoł(e)go
	A			A			A	gomoł(e)
	I			I			I	gomoł(e)m

sg m N gomoły (1). ◊ f N gomołå (1). ◊ n G gomoł(e)go (1). ◊ A gomoł(e) (1). ◊ I gomoł(e)m (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Znaczenia

Pozbawiony rogów, bezrogi (6)
- a. W funkcji rzeczownika: »gomoła« = nierogacizna; tu o owcy (1)

Pozbawiony rogów, bezrogi; mutilus cornibus Cn (6): Wſzyſtki rzecży práwie zowę: Pług/ lemięſz/ iárzmo y woły/ Ieden pſtry drugi gomoły. BierEz A3v.

Wyrażenie: »bydło gomołe« (4): Iakom ya nyezaymal przesh swą czelacz bydla gomolego y rogathego ZapWar 1522 nr 2278, 1503 nr 1992, 1505 nr 2004, 1555 nr 2671.

Szereg: »rogaty i gomoły« [szyk 3 : 1] (4): Isz szlyachathny stanislaw de morj szpaszlmy osymyna nye szathą bydlem rogathem y gomolem na ymyenyv manczyrzyszv ZapWar 1503 nr 1992, 1505 nr 2004, 1522 nr 2278, 1550 nr 2671.

a. W funkcji rzeczownika: »gomoła« = nierogacizna; tu o owcy (1): Wilcy wyią zá gumnem á cielętá rycżą/ Pśi ſzcżekáią pod okny/ świnie w chlewie kwicżą. [...] Ráno wſtawſzy więc licży/ áno iuż gomoła/ Dawno przez płot ſkocżyłá/ wełná leży w leſie RejWiz 12v.

ZZa