« Poprzednie hasło: GOMON | Następne hasło: GOMONIĆ SIĘ » |
GOMONIĆ (1) vb impf
Fleksja
inf gomonić.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Hałasować, zrzędzić: Kmiotek więcey cżćić ſie nie dał/ Wſzyſtek kołacż w ſkiby ſkráiał. A gdy go chętnie pożywał/ A o inne rzecży niedbáł: Xánt z nowu pocżął gomonić/ Chcąc Ezopá w winę wpráwić. BierEz D2v.
ZZa