| « Poprzednie hasło: GOŚCI | Następne hasło: GOŚCIĆ » |
GOŚCIA (8) sb f
o jasne, a pochylone.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | gościå |
| G | gości(e)j, gości(e) |
| A | gością |
| I | gością |
| inne | sg A a. I - gością |
sg N gościå (2). ◊ G gości(e)j (1) BierEz, gości(e) (1) KochOdpr. ◊ A gością (1). ◊ I gością (2). ◊ A a. I gością (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVIII w. s.v. gość.
Znaczenia
1. Przybyszka, obca (2): Brońćie brzegow/ páſterze/ nie dopuſzcżayćie Tey niezdárzoney gośćie nigdziey do ziemie KochOdpr Dv; Będąc goſcią y wdową/ ták ſie tám rządziłá/ Ze w rychle ono páńſtwo záś roſprzeſtrzeniłá. PudłDydo A2v.
2. Przebywająca gdzieś chwilowo; podejmowana w cudzym domu (6): Ochotnie ſwą gośćią cżciłá BierEz M3v, M3, M3v [2 r.]; bo piſal ſwięty Ieronim [...] ijż panną Maria byla tam [na swadźbie]/ nie iako goſciá/ ale iako dóſtoynieyſſa/ a pirworodna ſioſtra OpecŻyw 40v; Mącz 36b.
MM