Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: GRABIĆ SIĘ

Następne hasło: GRABIENIE »

GRABIE (14) sb pl t

a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja

	pl
N	grabi(e)
A	grabi(e)
I	grabiami

N grabi(e) (10). ◊ A grabi(e) (2). ◊ I grabiami (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

Narzędzie gospodarskie, wykonane z drewna lub metalu w postaci grzebienia osadzonego na długim trzonku (14)

Narzędzie gospodarskie, wykonane z drewna lub metalu w postaci grzebienia osadzonego na długim trzonku; rastrum Murm, Mymer¹, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; merga, pecten Mącz; sarculum Calep; irpices, rastri, rastelli, rastellum Cn (14): Murm 150; Mymer¹ 16v, [29²]; Rastrum, quo fenum colligitur, grabye BartBydg 129; Merga, Grábie/ któremi żito y śiáno grábią Mącz 218b; Pecten, [...] Zelázna ſzczotká/ álbo grábie z zeláznemi zębámi. Mącz 285c, 345b [2 r.], 356c; Sarculum ‒ Grabie, włoka. Calep 946a, 895b; Brony dwie ieden/ á drugi grábie ma mieć/ perz vpráwić. GostGosp 106, 30.

Zwrot: »grabiami ugrabiać« (1): Rastro sarrire, Grábiámi vgrábiáć poſiáne naſienie/ też zielsko wyriwáć. Mącz 369a.