![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: GRABIEŻ | Następne hasło: 1. GRABINA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GRABIN (1) ai
a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | A | grabin(e)go | n | A | grabin(e) |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | grabini |
sg [m A grabin(e)go.] ◊ n A grabin(e). ◊ [pl N m pers grabini.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Przymiotnik dzierżawczy od „grabia”: Mowią/ Zkąd ma pieniądze ten Pan? A on iſzcże/ Do zamku ſię wrywáiąc/ Grábine ſkrowiſzcże. KlonWor 17; [kupił ſobie koniá inego/ Grabinego ná zad odeſłał HistFort B6v].
[Zestawienie: »pana grabin«: wſzákże ſłudzy Páná Grábini [...] rádźili o tym iákoby go o páńſką łáſkę [...] przywieść HistFort B.]
AL