[zaloguj się]
[pdf]

ALFA (18) sb f

-ph : -f- (16 : 2).

Pisane dużą literą (16 r.); a nagłosowe prawdopodobnie jasne, a drugie jasne.

Fleksja
sg
N alfa
A alfę
V alfa

sg N alfa (16). ◊ A alfę (1). ◊ V alfa (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Nazwa pierwszej litery alfabetu greckiego odpowiadającej samogłosce a (18): kthore litery Greckie táki wzor máią. Alpha Vita Gamma BielKron 48v; BudNT Kk8.
Przen (16):
Zwrot: »umieć alfę z betą« = być wykształconym: A nie żał [!] mi żem poétą/ Ieſt coś/ vmiéć álphę z bétą. KochFr 127.
Szereg: »alfa i omega« = początek i koniec (15): TarDuch D; Ia ieſtem Alfá y Omegá: pierwſfy y oftátecżny : pocżątek y koniec. Leop Apoc 21/6; BibRadz Apoc 22/13; SarnUzn E3; RejAp 7v, 10, 177v [2 r.], 193, 197; O Pánie Iezu Chryſte/ Alphá y Omegá (to ieſt) pocżątku y dokońcżenie/ rácż wſpomnieć ná to LatHar 297; ALPHA y Omegá/ pierwſzy y oſtátni ieſt Pan Ieſus. WujNT Xxxxx, Apoc 1/8, 21/6, 22/13.

TZ