[zaloguj się]
[pdf]

GROBELKA (2) sb f

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
sg
N grobelka
A grobelkę

sg N grobelka (4). ◊ A grobelkę (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Dem. od „grobla” ‘wał ziemny’; septa Mącz (2): To ieſt/ vczyniwſzy iáką Grobelkę/ iákóm piérwéy nápiſał/ żeby to było miáſto nádymáczá. Strum N.
Szereg: »brzeg albo grobelka« (1): Septa etiam dicuntur, Wrzucony brzég álbo grobelká nieyáka dla wody áby ſzkodliwie nie dárłá z ziemie/ drzewá/ álbo z gnoyu vczyniona/ támowánie álbo zátámowánie Mącz 384a.

MM