![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: GRODZANIN | Następne hasło: [GRODZĄCY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[GRODZAŃSKI ai
o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w grodzanin).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | N | grodzańsk(a) |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | grodzański(e) |
| inne formy | ||
| sg G - grodzański(e)go | ||
sg G grodzański(e)go. ◊ f N grodzańsk(a). ◊ pl A subst grodzański(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „grodzanin” ‘członek czeladzi zamkowej’; przeznaczony dla grodzan, obsługujący grodzan: Przy murze jest stajenka drewniana, niewielka na konie podstarościego i grodzańskie LustrPom 201; Przy kuchniej na prawej stronie komora kucharza grodzańskiego LustrPom 211, 210, 213.]
KW