[zaloguj się]
[pdf]

GRONNY (1) ai

Fleksja

N pl subst gronn(e).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „grono” ‘kiść winogron’:
Wyrażenie: »gronna łodyżka«: Scapus, in quibus uvarum grana sunt, Gronne łodyſzki ná których yágody winne ſtoyą. Mącz 371a.

Cſ GRONOWY

ZZa