Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: GRUBALA

Następne hasło: GRUBAWY »

GRUBARZ (6) sb m

Fleksja

N sg grubårz (6).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

1. Grabarz, człowiek zajmujący się kopaniem grobów i posługiwaniem przy pogrzebach (5)
2. Robotnik zajmujący się pracami ziemnymi albo górnik (1)

1. Grabarz, człowiek zajmujący się kopaniem grobów i posługiwaniem przy pogrzebach; sepultor Mymer¹, BartBydg; libitinarius Calep, Cn; copiates, homotraho, pollinctor, vespa, vespillo, vispillo Cn (5): Mymer¹ 35v; BartBydg 142; Płátnerz cżeka kłopotow/ chłopek ná wśi żniwá/ Barwierz zwad/ Grubarz moru BielSat C3 [idem] BielRozm 20; Libitinarius ‒ Ten ktori dlia pogrzebu potrzebi gotuie ij przedaie, grubarz. Calep 600b.

2. Robotnik zajmujący się pracami ziemnymi albo górnik; fossor Mymer², Cn (1): Fossor Greber Grubarz. Mymer² 14v.

Synonimy: 2. gruntarz, kopacz.

Cf GRABARZ