GRUNTOWAĆ (13) vb impf
o oraz a jasne.
Fleksja
inf |
gruntować |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
gruntuję |
|
3 |
gruntuje |
gruntują |
praet |
|
sg |
pl |
3 |
m |
gruntowåł |
m pers |
gruntowali |
imperativus |
|
sg |
2 |
gruntuj |
3 |
niech gruntuje |
inf gruntować (1). ◊ praes 1 sg gruntuję (4). ◊ 3 sg gruntuje (2). ◊ 3 pl gruntują (1). ◊ praet 3 sg m gruntowåł (1). ◊ 3 pl m pers gruntowali (1). ◊ imp 2 sg gruntuj (1). ◊ 3 sg niech gruntuje (1). ◊ part praes act gruntując (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.; poza tym XIX w. w innym znaczeniu.
1. Budować fundamenty; tu przen: o ziemi (1): Powiáda Pan ktory rozpoſtrza niebioſá/ y ktory gruntuie źiemię [fundans terram] Leop Zach 12/1.
2.
Czynić pewnym, niewzruszonym;
fortificare Calep (5):
Fortifico – Vmoczniąm, grunture [!]. Calep 431b.gruntować co (4): á gruntuy o nim w ſercu ſwoim/ thák iáko oni gruntowáli thę mocną wiárę ſwoię RejPos 277v; rozſzerzáiąc Gránice ſwoie/ vſtáwicznymi woynámi pokoy ſobie y potomkom ſwoim w nich gruntuiąc / Rzymſkie y Konſtantinopolſkie Ceſarſtwá do gruntu práwie zwątlili StryjKron 95; Niech w tobie duſzá moiá żywot ſwoy gruntuie LatHar 386.
3. Ustanawiać, czynić obowiązującym; sancire Mącz [co] (3): Sancio [...] Vſtawę/ Státut czynię gruntuyę/ przykázuyę nieco pod winą Mącz 366d; TO żáłobliwe vciążenie Páná náſzego dzyało ſie iuż po oſthátecżney wiecżerzy iego/ gdy [...] w oſtátnich roſpráwach ze zwolenniki ſwoimi/ [...] gruntował á piecżętował tę wolą á poſtánowienie ſwięte ſwoie. RejPos 333v, 132v.
4. Wywodzić rozwijać z twierdzeń podstawowych [co na czym] (2): Ale niech obacżą/ żeć tego ſłowká Troyce świętey/ y deklárácyey teyto táiemnice nie z Piſmá wźięli/ ná ktorym ſie ták dálece ſwe rzecży gruntowáć okázuią WujJud 44; Przetoż dármo gruntuią ná tym mieyſcu odſzczepieńcy ſámę wiárę ſwoię. WujNT 534.
5. [Zatrzymywać okręt przez zrzucenie kotwicy na dno [co]: Aż ſię náwet do Kumów Włoſkich przybił brzegu. Náwodząc rufy k morzu/ ſtaby záſtępuią Krzywé brzegi/ á kotwie okręty gruntuią. VergKoch 150.]
*** Bez wystarczającego kontekstu (2): Fundo, Funduye/ Gruntuyę. Mącz 140b; Calep 441b.
Synonimy: 1. fundować; 2. umocniać, utwierdzać.
Formacje współrdzenne: ugruntować, zgruntować.
Cf GRUNTOWANIE, GRUNTOWANY
KW