Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [GUMIENCE]

Następne hasło: GUMIENNICA »

GUMIENKO (4) sb n

e oraz o jasne.

Fleksja

	sg
N	gumienko
G	gumienka

sg N gumienko (3). ◊ G gumienka (1).

Sł stp brak, Cn s.v. gumno, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia

Dem. od „gumno”
- 1. Część podwórza przeznaczona do młócenia zboża (4)
- 2. [Odpowiednio przygotowane miejsce, na którym łowi się ptaki]

Dem. od „gumno”:

1. Część podwórza przeznaczona do młócenia zboża; areola Murm, Mącz, Calep; horreolum Cn (4): Murm 27; Areola, Plácik/ Gumienko Mącz 15c; Po obiedzie ſie do gumienká przechodzić dopátrzyć ſie ieſli dobrze wymłacáią RejZwierc 111; Calep 91b.

2. [Odpowiednio przygotowane miejsce, na którym łowi się ptaki: kácżki y gęśi dźikie ták łowią ná nęćiſku tym obycżaiem. Vdźiáłay przy iákim ſtáwie álbo ieźierze grubę álbo nęćiſko álbo gumienko ná dwudźieſtu y kilo łokiet długie/ á ná dźieśiąći álbo dwunaśćie łokći ſzerokie/ álbo iáko chceſz według śieći. Cresc 1571 625 (Linde).]

Synonim: 2. nęcisko.

Cf [GUMIENCE]