[zaloguj się]
[pdf]

GUŚLENIE (6) sb n

Zawsze -ſ-, -s-.

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N guślenie
G guśleniå
A guśleni(e)
I guślenim

sg N guślenie (3). ◊ G guśleniå (1). ◊ A guśleni(e) (1). ◊ I guślenim (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wykonywanie obrzędów magicznych, czarowanie, zaklinanie; augurium, eventus, omen, superstitio BartBydg (6): Superstitio, est inordinata et erronea adoratio, wrozenye, guslyenye, sicut vetulae faciunt consulendo demones per antiqua pacta BartBydg 154, 102.
a. Obelżywie o obrzędach katolickich (z pozycji innowierców) (4): A iżby kożdy wierny tym ſnadniey mogł wáſze guſlenie obatzyć/ przeto Cerymonie wáſze wypiſzę/ ktore tám ná ten tzás ſpráwuiećie/ kiedy Kośćioły/ Káplice/ y Ołtarze poświącaćie. KrowObr 100v.

guślenie czego (2): Niewſpominam teſz tu drugiego guſlenia wod iáko tzáruiećie y poprzyſięgaćie Wodę/ w Sobothę przed wielką nocą KrowObr 72v, 72.

Szeregi »nie zaklinanie ani guślenie« (1): Abowiem oni/ nie záklinánim/ ani iákim guſlenim ále mocą Bożą Duchy nietzyſte wyrzucáli. KrowObr 120v.

Synonimy cf GUŚLARSTWO.

Cf GUSŁO, [GUŚLARSTWO], GUŚLNOŚĆ

KW