[zaloguj się]
[pdf]

HAŁASTRA (2) sb f

h- (1), ch- (1).

Wszystkie a jasne.

Fleksja
sg
N hałastra
G hałastry

sg N hałastra (1). ◊ G hałastry (1).

Sł stp brak, Cn: chałastra, Linde XVII – XVIII w.

Pospólstwo, motłoch, hołota; canalicolae forenses, grexy infima multitudo a. plebs, plebs, vulgaritas, vulgus Cn (2): Bo Cicones z Cygány/ nie dáleko chodzą: Więc ich ná to mniemanie przezwiſká vwodzą. A też tám tey cháłáſtry w tych kráiách nawięcey KlonWor 6.
Wyrażenie: »swowolna hałastra« (1): wprawmy w lepſzy rząd vkráinne ſwowolne Kozáctwo/ [...] by tá ſwowolna háłáſtrá [Kozacy]/ czego ſię dziwnego nie wáżyłá. VotSzl B3v.

KN