[zaloguj się]
[pdf]

HEBLOWAĆ (7) vb impf

e, o oraz a jasne (Cn e pochylone).

Fleksja
inf heblować
indicativus
praes
sg pl
1 hebluję
3 hebluj heblują

inf heblować (2). ◊ praes 1 sg hebluję (3). ◊ 3 sg hebluje (1). ◊ 3 pl heblują (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

Wyrównywać, wygładzać drewno przy pomocy hebla; dolare Mącz, Calep; dedolare Calep, Cn; circumdolare, deasciare, deruncinare, dolabra abradere, exasciare, polire ascia Cn (7): Dolo. Dolatum et dolituin apud veteres, Hebluyę/ Głádzę. Mącz 93d; Calep 294a, 338b.

heblować co (2): Dolare perticam in quadrum, Kiy heblowáć ná cztéry gránie. Mącz 93d; [Rusacy] Laćinę lépak nie iedno zá Heretyki/ ále práwie zá pogány licżą/ á zwłaſzcża Moſkwicży/ ktorzy y to mieyſce gdzieby śiedział Látinin [...] hebluią/ álbo wymywáią/ aby ſię tak od niego nie ſplugáwili. BudNT przedm bv.

W przen [co] (2): Dolare dolum Zdrádę heblowáć/ to yeſt/ wymyſlić á nágotowáć. Mącz 93d.
Zwrot: peryfr. »grzbietem tarcicę heblować« = leżeć w trumnie (1): Pátrzayże potym páná a on wirzch gotuie/ Iuż grzbietem od pułnocy tárćicę hebluie. Iużechmy dopráwili budowánia ſwego RejWiz 84v.

Formacja współrdzenna: obheblwać.

Cf [HEBLOWANIE], HEBLOWANY

KN