![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: HIJACYNTYNA | Następne hasło: HIJERA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[HIJENA sb f
Fleksja
N sg hijena.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
zool. Zwierzę z gromady ssaków, drapieżne, padlinożerne, zamieszkujące Afrykę i południowo-zachodnią Azję [hyena, genus animalis – zwierzę afryckie, które człowieczego głosu i wymowy naśladuje Mącz 160a]: Ieſt miedzy inſzemi beſtiámi tám bárzo gęſta Hyená/ ktora ſię podkopywa do grobow/ y wywłacża trupy BusLic 21.]
WG