[zaloguj się]
[pdf]

HISTRYJO (1) sb m

Fleksja
pl
D histryj(o)n(o)m
inne sg N (lat.) - histrio

sg N (lat.) histrio. ◊ [pl D histryj(o)n(o)m.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Aktor dramatyczny lub komediowy [histrio – błazen albo który komedyje i insze gry wywodzi Mącz 157a; histriones – sprawc[y] komedy[jej] Calep; kuglarz, figlarz, komedyjnik, skoczek – histrio Cn]: V nas komedij tákich iákie máią być/ áni Trágediy nie máſz: iżby to Polacy wiedzieć mogli/ (mowię o tych ktorzy literas nie máią) co ieſt Hiſtrio GórnDworz B2v; [[królowie] obáliwſzy ſie podobni ſą owym Hiſtryonom co Trágedye ſpráwuią. Bo wiele ich iáko to widamy/ poki ſą Cekropy/ Siſifámi/ y Teleſy/ Korony ná głowie noſzą/ [...] á ieſli ich kto/ iáko to więc bywa/ wpośrzod Sceny ná ſzyię popchnie/ śmiech z śiebie cżynią tym ktorzy pátrzą/ kiedy im Koroná poſpołu z máſzkárą ſpádnie/ y w ſwoy właſny łeb ſie ránią LucSamosKur D2v.]

WG