![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [ANACHORYTA] | Następne hasło: ANALITYKI » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[ANAKARDUS sb m
-c- : -k-.
Nagłosowe a prawdopodobnie jasne (pisane dużą literą), drugie i trzecie jasne.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | anakardus. | anakardy. |
| G | anakardow. |
sg N anakardus. ◊ pl N anakardy. ◊ G anakardow.
Sł stp, Cn, Linde brak.
bot. Anacardium orientale L., Sernecarpus Anacardium L. Rost; nazwa drzewa (pochodzenia indyjskiego) lub jego owocu: ANACARDVS, PEdiculus Elephantis, Po polſku téż Aptékárze zową Anacardus TO drzewo ieſt w AEgyptćie/ ále dźiś máią ie w Sycyliiéy y w Apuliiéy/ y indźie we Włoſkich ſtronách: Ná tym drzewie ſą orzechy podobné koſtkam Dáktylowym/ y te práwie zowią Anacardi UrzędowHerb 323a; Czynią w Aptéce lákwarz/ który zową cōfect z Anákárdów UrzędowHerb 323a.]
WG