[zaloguj się]
[pdf]

HUMOR (2) sb m

o jasne.

Fleksja
pl
N humory
G humorów

pl N humory (1). ◊ G humorów (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVIII w.; poza tym XVII – XVIII w. w innym znaczeniu.

Płyny organiczne w ciele ludzkim [zawsze w pl] [humor ‒ wilgotność BartBydg 70b, Calep; ‒ mokrość, wilgotność Mącz 159c; mokrość, wilgotność, abo wodnistość w ciele ludzkim biała, jedna ze czterech przednich – humor Cn] (2): gdyż v ſtárégo [człowieka] nietylko ſkórá y kość/ zroſleyſza/ ále y humory/ y głowá źimnieyſza Oczko 16; co wnich [ludziach] czyni wodá żołądek ſsąc/ czáſem téż/ do niego [...] wielé humorów ſłonych á przykrych przywodząc [...] co ná tym należy/ ábyſmy go opátruiąc/ ták pomiárkowáli/ iákoby óné wilgotnośći [...] wypurgowáli Oczko 32v.

BZ