[zaloguj się]
[pdf]

HUSYTA (3) sb m

Zawsze -ss-.

Fleksja
pl
G husyt(o)w
inne pl G (lat.) - husitarum

G pl husyt(o)w (2). ◊ (lat.) G pl husitarum (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wyznawca nauki Jana Husa, czeskiego reformatora Kościoła z XV wieku (3): czytayćie o tym Hiſtoryą Taboritarum y Huſitarum, naydźiećie tám rzeczy ſtráſzliwé OrzQuin Zv.

W połączeniu szeregowym (1): ná doświádczenie wybránych/ dopuſzczono mu [Lutrowi] wſzelákie błędy y kácerſtwá wznáwiáć/ y z ſtudnie przepáśći/ to ieſt z kśiąg Huſſytow/ Wiklewitow/ Pikártow [...] wyczerpáć/ y wydáwáć ná świát. WujNT 859.

Wyrażenie: »sekta husytow« (1): Tákżeć w R. P. Krześćiáńſkiey/ te kieliſzne/ winne/ mięśne/ y ćieleſne ſekty/ iáko ſą/ Huſsitow/ Luteránow/ Waldencżykow/ [...] ćiáło R. P. ták obśiádły PowodPr 37.

Cf HUS

BZ