[zaloguj się]
[pdf]

HUTNIK (6) sb m

Fleksja
sg pl
N hutnik hutnicy

sg N hutnik (5). ◊ pl N hutnicy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.

Człowiek pracujący przy wytapianiu żelaza, produkcji szkła; vitrearius Mącz, Cn; ferramentarius, hylagus Mącz; ampullarius, atrifex ampullarum Calep (6): WOyciech powiada Iże Magneſia ieſt kamień cżarny/ á cżęſthokroć niem robią Hutniczy w hutach. FalZioł IV 56b; Temu to Tyberyuſowi ieden hutnik przynioſł napirwey śklenicę s pięknego śkłá BielKron 140; Hyalugus, Vitrearius, Hutnik który ſcklenice czyni. Mącz 160a, 125a, 500b; Ampullarius – Szklankarz, Hutnik. Calep 65a.

Synonimy: hamernik, kuźnik, szklankarz, śćklarz.

Cf HUTARZ

KN