[zaloguj się]
[pdf]

IGIELNY (13) ai

e jasne.

Fleksja
sg
f Aigielną n Aigieln(e)

sg f A igielną (2). ◊ n A igieln(e) (11).

Sł stp brak, Cn s.v. igielnica, Linde XVI (dwa z tych samych przykładów) – XVIII w.

Przymiotnik od „igła” ‘narzędzie do szycia’ (13):
Przysłowie bibl. [jedna z furtek starożytnej Jerozolimy bardzo wąska i mała nazywana była „uchem igielnym” ‒ tu już prawdopodobnie przysłowie dotyczy igły ‘narzędzia do szycia’ bez odniesienia do wspomnianej wyżej furtki (dziury) w murze jerozolimskim]: RejKup g6v; MurzNT Matth 7 arg; Látwiey Wielbłądowi przeiść przez vſſko igielne/ niż bogáthemu wniść do kroleſtwá Bożego. Leop Mar 10/25; rychley Wielbłąd przeydzye przez vcho igielne/ niż bogáty będzye zbáwion. BielKron 157; RejAp 88v; Látwiey ieſt wielbłądowi (marg) Abo Linie [...]. (–) przez dźiurę igielną prześć/ niż bogátemu wniść do kroleſtwá niebieſkiego. WujNT Matth 19/24; Lácwiey ieſt wielbłądowi wyniść przez vcho igielne/ niż bogaczowi wniść do kroleſtwá Bożego [facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei] WujNT Mar 10/25, s. 81 [2 r.], Luc 18/25, s. 386; SkarKaz 457b [ogółem 12 r.].
Wyrażenie: »ucho, dziura, uszko igielne« [szyk 10; 3] (10 : 2 : 1): miał trzy ſtá wybráńcow z łuki pod ſwą mocą. Strzelcow ták doświadcżonych/ ktorzy gdy ſtrzeláli/ Nie w pierśćień/ ále w vcho igielne tráfiáli. KmitaSpit B2. Cf Przysłowie.

Cf [IGIEŁCANY], IGLANY, IGLASTY

IM