[zaloguj się]
[pdf]

IGRAWAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 pl m pers praes igråwaią.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: igrywać.

Iter. od „igrać” ‘uprawiać grę hazardową o pieniądze lub przedmioty’:
Zwrot: »koty igrawać« = grywać w kości; tu w przen: zadzierać z kim, drażnić kogo, ryzykować: [z pychy] wnet prętkie wzgárdzenie vroſcie á z wzgárdzenia lekkie poważenie á zwádá/ á ſtąd álbo ſmierć álbo rány/ á potym długi fráſunk/ kłopot/ iáko to więc w tych widamy ktorzy ty koty igrawáią/ iż niepewni bywáią zdrowia ſwego/ y długiego żywotá ſwoiego. RejZwierc 157v.

Formacje współrdzenne cf IGRAĆ.

Cf GRAWAĆ

IM