[zaloguj się]
[pdf]

IMIENICZKO (3) sb n

e oraz o jasne.

Fleksja
sg
N imieniczko
D imieniczku

sg N imieniczko (2). ◊ D imieniczku (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z tych samych przykładów).

Dem. od „imienie” ‘mienie, majątek, głównie własność ziemska, posiadłość; possessiuncula, praediolum Mącz (3): Praediolum, Folwarczek/ ymieniczko Mącz 317c, 380b.
a. W funkcji hipokorystycznej (1): ieſliżeby niemiał krewnego/ á on ſam mogłby mieć pieniądze ku wypłácániu záſię: położą ná ráchunek pożytki ktorych vżył on co był kupił/ [...] á oſtátek mu dopłáći/ á ták prziydzie záś ku imienicżku ſwemu [sicque recipiet possessionem suam] Leop Lev 25/27.

IM