[zaloguj się]
[pdf]

IMOWANIE (2) sb n

o oraz a jasne; e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
G imowaniå
A imowanie
I imowanim
L imowaniu

sg [G imowaniå]. ◊ A imowanie (1). ◊ [ I imowanim]. ◊ L imowaniu (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. imać.

1. [Chwytanie, łapanie, ujmowanie: O chwytániu y obieżdżániu albo vkroceniu Zrzebcow. [...] Ma też być [źrzebiec] imowan dniá chłodnego álbo pochmurnego/ gdyż on w dźień ciepły ábo pogodny łatwieby śię mogł zbeſtwić álbo ſpłoſzyć nie zwykłym imowánim Cresc 1571 518, 518.]
2. praw. Zatrzymanie, uwięzienie, ograniczenie wolności osobistej (2): O imowániu. SarnStat 1055 marg.

imowanie kogo (1): Pozew przes imowánie perſony ktorym obyczáiem ma być. GroicPorz nn4v.

Cf IMOWAĆ

TZ