![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [IMPETROWAĆ] | Następne hasło: [IMPLIKOWAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
IMPETYCYJA (1) sb f
Fleksja
G pl impetycyj.
Sł stp, Cn, Linde brak.
praw. Roszczenie pretensji, dochodzenie swoich spraw [impetitio Łac śr]:
Wyrażenie: »prawna impetycyja«: tedy té wſzyſtkié oſoby [...] od których ſą pogromieni [ludzie swawolni najeżdżający na majętności]/ [...] od wſzelákich práwnycli impeticiy/ któréby komukolwiek o to/ od kogokolwiek zádawáné bydź mogły/ wolné czyniemy. SarnStat 439.
TZ