[zaloguj się]
[pdf]

IMPORTUN (3) sb m

Teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg pl
N importun
D importunum
I importun(e)m

sg N importun (1). ◊ I importun(e)m (1). ◊ pl D importunum (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Natręt, człowiek naprzykrzający się komu [importunus – niewczas, który swego czasu rzeczy nie odprawuje, uprzykrzający się Calep; nalegający; niewcześny, nie na czas trafiający; nieskromny; niezbyty, którego trudno zbyć, abo odbyć; przykry – importunus Cn] (3): Diar 74; PRzyſzedłem iákos roſkazał tym rychley/ ále niewiem ieſliżeś ty iuż wolen/ ſpraw inſzych twoich ktore maſz ná ſobie bobjm [!] ia v ćiebie nierad był importunem. CzechRozm 21v; KochList 3.

TZ